maandag 10 februari 2014

De wonderboys van Google laten ons geloven dat het een cool, innovatief bedrijf is.

‘Innovatieclubjes zijn vooral goed voor het imago, niet voor het bedrijf’  Hoogleraar regionale economie maakt gehakt van argumenten die in het innovatiewereldje zo geliefd zijn. FD 2016. 

Het artikel deed me denken aan een blog dat ik schreef in 2014 over de innovatie projecten van Google. 10-02-2014. Op Twitter wordt ik nog steeds overspoeld met foto’s van Glass. Je moet waarschijnlijk op een wachtlijst staan om te mogen betalen voor een proef exemplaar. Heb je de bril, waarmee je er uitziet als een malloot, eenmaal in huis dan moet je er natuurlijk mee op de foto en die moet gedeeld worden met de wereld. 

De zelfrijdende auto’s van Google zijn al jarenlang een onderwerp van gesprek. Rubrieken als de wereld draait door geven er steeds opnieuw aandacht aan. Als Alexander verschijnt met een digitale leesbril kijkt van Nieuwkerk zijn ogen uit. Ik vermoed overigens dat Matthijs nog verwonderd naar een snelkookpan kan kijken want hij is volkomen a-technisch.

Miljoenen mensen kijken vol bewondering en niet alleen in Nederland. Het thermostaat bedrijf Nest werd voor Miljarden ingelijfd. We kijken er niet meer vreemd van op. Bij Honeywell de bekendste thermostaatbouwer van de wereld zullen ze wel een wenkbrauw gefronsd hebben. De wonderboys van Google verrasten ons afgelopen week weer met een digitale contactlens waarmee het leven van mensen met suikerziekte er anders uit kan zien. Ik was er zo enthousiast over dat ik het bericht zelf retweete. Toch knaagt er iets.

Eerlijk gezegd begin ik aan mijn Google taks te komen. Als er één bedrijf is dat wereldwijd profiteert van het internet of things dan is het Google. Het is de grootste advertising money making machine die de wereld ooit gezien heeft. Het bedrijf grossiert jaar op jaar dubbelcijferige omzet- en winstgroei. Elk kwartaal wordt er nu al meer dan 3 miljard dollar aan winst gegenereerd. 


Die winsten worden met sandwich constructies naar belastingvriendelijke paradijzen als Bermuda geëxporteerd zodat de samenleving vooral niet profiteert van het succes van Google. Als Google normaal belasting zou betalen kunnen we waarschijnlijk met de opbrengsten kanker binnen vijf jaar terugdringen tot een chronische ziekte. Maar dat is natuurlijk niet zo spannend als een elektronische leesbril.

Grappige autootjes van Google fotograferen je huis en je straat en nadat alle uithoeken van de wereld werden gefotografeerd worden nu ziekenhuizen, bibliotheken, winkelcentra en ja zelfs het binnenhof in kaart gebracht met maps en streetview. We vinden het allemaal cool en er is niemand die het eigendom claimt van zijn data. Alle beschikbare data wordt nu aan elkaar geknoopt via het “social netwerk” Google plus. 


Het netwerk dat door digitale frontrunners wordt gepromoot omdat er zulke goede inhoudelijke gesprekken plaats vinden. Als ik de kachel een graadje hoger zet krijg ik straks een advertentie op mijn mobiel van de lokale isolatieboer. Meer dan een biljoen zoekopdrachten per jaar in 150 talen worden aan elkaar geknoopt met Google plus, streetview en data bronnen waarvan we het bestaan niet kennen. 

Wat ook zo grappig is, Androïd schijnt de auto te willen veroveren en allerlei hippe journalisten vertellen dat het zo slim is en dat we dat vooral moeten doen. Ja natuurlijk weet Google dan precies wanneer je in de buurt bent van een adverteerder, Who cares.

De wonderboys van Google hebben hun zaken briljant onder controle. De mannen ontwikkelen allerlei innovatieve projectjes die vliegensvlug hun weg weten te vinden via nerds, internet journalisten, televisie rubrieken en de social media waar ze inmiddels zelf grip op hebben. De innovatie projectjes kosten fietsengeld in verhouding tot de winsten die gemaakt worden met advertentie verkoop. 


De projecten maskeren het advertentie monster dat zich in een razend tempo ontwikkelt en strooit zand in de ogen van critici. Commerciële innovaties die hun business modellen ondermijnen worden tegen onwaarschijnlijke bedragen ingelijfd. 

De pers is vol lof. Terwijl we op de achterste benen staan waar het gaat om onze privacy en Snowden van de ene naar de andere geheime plek wordt gevlogen staan we toe dat Google elke seconde onze data tapt om het te verkopen aan de hoogste bieder. Maar oh wee als Twitter een advertentie in onze timeline post of als Facebook iets wil doen met een reclame videootje dan is de wereld te klein. We hebben kennelijk liever dat onze data stiekem wordt verkocht.

Geen opmerkingen :

Een reactie posten