Dat je niet naar getallen hoeft te kijken omdat je wel voelt
dat het loopt. Eigenlijk is het een soort van wonder, dat alle sterren precies
op de goede plek aan de hemel staan. Een gevoel dat je elke startende
ondernemer gunt. Door de jaren heen ga je dat analyseren. Wat was het nu precies.
Waarom ging het zoals het ging. Wat deden we goed en wat ging er fout.
Elke ondernemer is uniek, omstandigheden variëren en de
dynamiek is anders, goed beschouwd is succes niet te reproduceren. Toch zijn er
wat zaken die weldegelijk belangrijk zijn, of beter gezegd, zaken die ik, kijkend
in de achteruitkijkspiegel van belang vind. Een onderneming vestigen is steeds
makkelijker, iedereen doet het. De drempel om iets voor jezelf te gaan doen, gaat
elk jaar naar beneden. Ik kom zelf niet uit een ondernemersgezin en een
bedrijf beginnen was niet vanzelfsprekend. De drempel was hoog.
Iets beginnen vergt nog steeds moed. Je laat alles wat je
kent achter je en je start een ongewis avontuur. Er zijn ondernemingen die
worden gevestigd op een geniaal idee. Met een product markt combinatie die
uniek is. Met een product of dienst waarop iedereen zit te wachten. Daar heb ik
geen ervaring mee. De meeste ondernemers beginnen iets bekends in een markt met
concurrenten. Iets waar eigenlijk niemand op zit te wachten. Gewoon meer van
hetzelfde. Het belangrijkste onderscheid ben jij en je verhaal. Alleen die
combinatie maakt het uniek.
Alles begint met de positionering. Met het maken van heldere
keuzes. Wie wil ik zijn en wat is mijn verhaal. Door de jaren heen heb ik
gezien dat het maken van simpele keuzes moeilijker wordt naarmate ondernemingen
groeien. Ik zou het starten van een onderneming gelijk willen stellen aan een
product introductie. Een nieuwe dienst voor een bank, een nieuw soort fiets,
een pak soep of een fles frisdrank. Toch is de praktijk anders. Een onderneming
starten is iets van jou. Een product introductie is iets van iemand anders.
Althans, zo kan het zijn.
Je leest weinig over positioneren dat is jammer want is het
by far het leukste onderdeel van marketing. Het meest belangrijk ook. Jaren
geleden schreef ik er al eens een artikel over. De positioneringsstrategie is de oerknal van de marketing. Het vertrekpunt van elke marketingcase. Het moment
waarop je met de billen bloot moet, met je water voor de dokter. In het huidige
media landschap heeft het belang van de positionering alleen maar aan kracht gewonnen.
Zo zou het moeten zijn.
De essentie van het positioneren blijft, ondanks alle nieuwe
vaak technologisch gedreven communicatie mogelijkheden, hetzelfde. Het
verwerven van een unieke en onvervreemdbare positie in het brein van de klant
en prospect. De uitspraak ‘Positioning is not what you do to the product; it’s
what you do to the mind of the prospect’ van Ries en Trout, zou in de inleiding
van elk businessplan een prominente plek moeten hebben. Het is het begin van alle
waarde creatie.
We leven in de tijd van Google. Niet meer in het tijdperk
van make believe, het tijdperk waarin je iemand in een witte jas kon laten
vertellen dat Camel de sigaret is die door de meeste dokters wordt aanbevolen. Het
tijdperk waarin je met reclamedruk elk verhaal kon verkopen. De Shell helpt campagne
kan Shell vandaag echt niet meer helpen. De werkelijkheid van vandaag is
anders. De werkelijkheid van vandaag is transparant, is interactief. Je ziet
ondernemingen draaien en keren om toch maar vooral op een ander te lijken. Dat
werkt niet. Je kan niet links doen en rechts praten. De wereld kijkt mee. De wereld
discussieert mee. De wereld stelt jouw gedrag ter discussie.
Van wie de uitspraak is ‘If you try to be everything to
everyone, you’ll be nothing to no one’ heb ik niet kunnen achterhalen maar het is
wel de perfecte regel tekst die samenvat waarom de positionering zo belangrijk
is. Je moet keuzes maken. Riesenbos en van de Grinten vertelden het eenvoudig. ‘Een
sterke positie bij een specifieke doelgroep is beter te verdedigen dan een
zwakke positie bij meerdere groepen’.
De klant vraagt om transparantie. Wat wordt er verdient en
wat doe je ermee. De klant koopt niet alleen meer, de klant kijkt niet alleen
meer, de klant praat mee. Als je merk niet meer levert wat er beloofd is, als je
verhaal niet meer klopt vindt er een ontkoppeling plaats in het brein van die
klant. Op dat moment verdampt je merkwaarde, langzaam misschien maar wel gestaag.
Om voorwaarts te willen moet je terug naar het begin.
Waarom zijn we ooit begonnen. Wat waren de idealen. Waarom werden
we succesvol. Hoe past mijn onderneming in vandaag. Welke producten zou ik maken
als ik vandaag opnieuw begon. Hoe kan ik een bijdrage leveren aan de
uitdagingen van vandaag. Terug naar de positionering. Herpositioneren. Gewoon
alles opnieuw uitvinden. En ja geld uitgeven. Bakken met geld. Je moet jezelf
onder druk zetten. Buiten de comfort zone. Zoals het was toen je net begon. Dat
het alles of niets is.
Daarom doen we het niet. Te duur. Misschien ook wel te
gevaarlijk. Als je eenmaal iets hebt opgebouwd een reputatie, een winstgevende
onderneming, dan wil je dat niet meer kwijt. Ook al is de groei eruit en
kabbelen we elk jaar een beetje achteruit ten opzichte van de concurrent. De
wet van de remmende voorsprong. Liever kiezen we voor een strategie dat we blijven
produceren onder erbarmelijke omstandigheden maar dat we van elke euro winst
een boom planten in de Sahara. De aflaat van weleer in een nieuw jasje. Ik maak
er een rotzooi van maar ik koop het af.
We zagen het de afgelopen jaren bij de financiële sector. Triple
A merken die de klap maar niet te boven komen. Misschien wel omdat ze nog nooit
sorry hebben gezegd misschien wel omdat ze onvoldoende begrijpen dat het
businessmodel van de afgelopen 250 jaar verdwenen is. Misschien wel omdat ze
niet terug durfden te gaan naar het begin. Niet begrijpen dat de financiële sector een service industrie bij uitstek is.
De auto-industrie kampt met vergelijkbare problemen. Natuurlijk
wordt er nog steeds geld verdiend maar de belofte van een ander businessmodel
zoals Tesla zorgt voor waarderingen waar ze in Wolfsburg alleen maar van kunnen
dromen. We zien het in de voedingsindustrie waar klanten andere eisen hebben. Dierenwelzijn
centraal stellen. Vegetarisch leven is niet meer iets van macrameeënde
onderwijzers in tuinbroeken. Je ziet het in de kleding, de energie. Overal ontstaat
de twijfel of het zo wel verder kan. Maar hoe vaak zie je nu een onderneming zichzelf
helemaal opnieuw uitvinden.
Wat voor grote bedrijven geldt gaat ook op voor de
schoenmaker op de hoek. Het zijn wetmatigheden die opgaan voor elke ondernemer,
voor elke onderneming. Als ik iets geleerd heb van de jaren als startende
ondernemer was het wel de simpele regel dat je er niet iets op kan plakken. Je
moet het zijn. Positioneren is geen marketing kunstje. Positioneren is
ontdekken waar de motor van de onderneming ligt. Als er iets is dat ik herken bij
succesvolle bedrijven dan is het wel dat de mensen niet werken bij het bedrijf
maar dat ze het bedrijf zijn.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten