Facebook werd opgericht in 2004 en ergens in 2006 zag Twitter het levenslicht. Het duurde daarna nog drie jaar voordat ik mijn account aanmaakte, toch alweer 11 jaar geleden in dat opzicht ben ik waarschijnlijk een Twitterveteraan. In die tijd kon niemand bevroeden tot waar deze sociale media platformen konden reiken. In een interview in de Financial Times in 2017 vertelde de "voormalige" president van Amerika, Trump, dat hij zonder Twitter geen president was geworden. Een aardige indicatie.
Met het einde van zijn termijn in het zicht werd het twitter
account van Donald Trump, dat tijdens zijn presidentschap aangroeide met 90
miljoen volgers, verwijderd en konden we lezen dat de Donald Trump de verdere
toegang tot Twitter wordt geweigerd. Trump zou zich niet aan de regels van het
platform hebben gehouden. Nu kan je in detail proberen te analyseren of dat wel
of niet zo is en waarom dan nu.
Uiteindelijk is het meer relevant dat het kan. Dat iemand
bij een social media platform geweigerd kan worden omdat de regels overtreden
worden. Die regels zijn immers ook maar verzonnen, misschien zou je iets kunnen
zeggen over wetgeving maar tegelijk moet je dan wel voor de bril hebben dat de
wetgeving varieert van land tot land. Omdat Twitter als aanstootgevend zou
kunnen worden beschouwd is het platform geblokkeerd in China, Iran, Noord
Korea. Misschien is dat onbedoeld ook wel een compliment omdat het zichtbaar
maakt wat iedereen kan zien. Het zijn landen waar het regime vrijheid van
denken als staatsgevaarlijk ziet.
Nu Twitter de President van Amerika verwijdert van het
platform zullen de leiders in die landen misschien wel in de handen wrijven.
Wat zij allang wisten blijkt dan nu bewaarheid, social media platformen werken kennelijk
destabiliserend. De platformen zijn gevaarlijk en kunnen aanzetten tot haat en
geweld. Precies de reden waarom in die landen het platform verboden is.
Ik weet het, Twitter is net als Facebook gewoon een
commerciële club. Een kroeg met een portier bij de deur, als je gedrag niet
bevalt dan moet je weg. Daar valt best wat voor te zeggen maar als je kijkt
naar Amerika dan is dat nogal ingewikkeld. Bijna de helft van de Amerikanen
brachten een stem uit op Trump, ik kan mij voorstellen dat die mensen iets
anders tegen zijn Twittergedrag aankijken als de andere helft die op zijn
tegenstrever stemden.
Ik kan mij voorstellen dat nu er een nieuwe wind gaat waaien
in Amerika er een revisie komt van de regels. Zoals ik al memoreerde ben ik een
Twitterveteraan met een zekere liefde voor het platform. Ik leerde er nogal wat
mensen kennen en dat niet alleen het is voor mij ook een bron van kennis. Je wordt
er geattendeerd op artikelen en ideeën die je anders nooit hadden bereikt. Maar
ik moet bekennen dat ik het afgelopen halfjaar meer mensen heb geblokkeerd en op
mute heb gezet dan in al die jaren daarvoor.
In al die jaren daarvoor groeide langzaam maar gestaag het
aantal rommel accounts dat inbreekt in discussies en discussies op gang brengt.
Ik keek de afgelopen tijd naar commentaren onder artikelen van de Hond, als het
weer eens gaat over D66 of Kaag. De boeren, Rutte of het Corona beleid van Hugo
de Jong. De politiek in het algemeen. Belastingvoorstellen, de toeslagen
affaire of recent de problematiek rondom de bijstandsmoeder die een tas met
boodschappen van haar moeder kreeg.
Overal duiken ze op in de discussies, accounts met nummers, account met nul volgers, anonieme reacties. De trollen. Start je ergens een discussie dan moet je inmiddels verdomde goed opletten met wie en of je een gesprek aangaat. Het heeft geen enkele zin om van gedachten te wisselen met John01u243 over het nut van vaccinaties.
Ik kijk met verbazing naar discussies
die op Twitter plaats vinden over het nut en de noodzaak van de lockdown, de twijfels die
gezaaid worden over de ernst van Covid19 . Over het ondermijnen van collectieve
afspraken. De politiek die in het belang van de zorg zegt blijf vooral thuis.
Twitter dat met een hashtag roept ga naar buiten. De wet zegt rijdt niet door
rood, Twitter zegt ga vooral je gang. In het diepste wezen allemaal afsprakenondermijnend.
Grensoverschrijdend gedrag dat op het conto wordt geschreven van vrijheid van
mening. De grenzen van die vrijheid van mening worden zover opgerekt dat het
pijn doet. Alsof het niet allemaal stuk kan.
In die zin is het Twitterplatform allang overleden en wordt
het misschien alleen nog in leven gehouden door de veteranen, de leden van het
eerste uur die naast de zin van het leven ook vooral de onzin met elkaar bespreken.
In dat licht is het nogal bijzonder dat de president van Amerika wordt
verwijderd terwijl er niets gedaan wordt aan de stinkende rot van binnenuit. Zo
bekeken is de reactie van Twitter niet meer dan een actie voor de Bühne.
Misschien wel om in het gevlei te komen van de nieuwe bazen in Amerika. Dat geldt
evenzeer voor Facebook dat nu ook Trump de toegang ontzegt terwijl Facebook in
2016 nog actief hielp om Trump in het zadel te krijgen.
Misschien ook wel omdat de platformen zelf nu niet bepaald
bekend staat om een voorliefde voor het betalen van belasting. Dat de bazen die
nu de morele lat langs de gebruikers leggen zelf niet bepaald bekend staan om
hun morele correctheid. Facebook stond de afgelopen jaren voortdurend in de
rechtbanken net als vele collega platformen. Over het aan de laars lappen van
privacy. Over het uitoefenen van invloed. Wangedrag.
Goed beschouwd is het gedrag van Facebook en Twitter, maar ook
Google en Apple die nu plotseling met de regels in de hand de Trump
administratie aan de kant zetten op hun platformen en de toegang tot twijfelachtige
apps weigeren met de regeltjes in de hand die de afgelopen vier jaar steeds
maar niet werden gehandhaafd.
We kijken naar een hele beroerde film waarin de platformen,
Big tech, een sociaal bewogen toneelstuk opvoeren om maar te kunnen blijven
profiteren van een overheid die ze de hand boven het hoofd houdt. Met enerzijds
een overheid die er genoegen mee neemt dat belastingdollars naar de Bahama’s vloeien
terwijl de helft van de natie in trailerparken woont. En anderzijds de
opportunistische adverteerders die met gemak in één zin kunnen vertellen dat ze
het goed met wereld voor het hebben en tegelijk platformen financieren die
aanzetten tot haat en verdeeldheid. Platformen die het niet zo nauw nemen met
de privacy regels, platformen die meer in rechtbank staan dan erbuiten.
Nee inderdaad ik ben niet optimistisch en nee het verwijderen
van een Twitter account van de president in deze fase van zijn leiderschap
juich ik niet toe.
Hoe is het mogelijk is dat een concern als Amazon, dat
eigenhandig de winkelstraat in Nederland de nek omdraait, geen belasting betaalt. Sterker Amazon ontving in 2019 nog voor 294 miljoen aan belastingvoordeel. Hoe is het mogelijk dat Facebook, Google, Twitter en Apple die vanuit het
belastingvriendelijke Ierland hun zakken vullen niet of nauwelijks bijdragen aan de
samenleving en er steeds mee weg komen. En dan nu ook nog de morele kaart
spelen. De publieke opinie paaien met het blokkeren van een man die
al uit is gerangeerd. Die geen schade meer kan berokkenen aan hun businessmodel.
In de hoop dat de nieuwe baas van Amerika gunsten blijft verlenen. Nee ik ben
er niet gerust op.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten