We are here to help.

we are here to help

Oud nieuws maar misschien vandaag toch wel weer actueel. De meeting van de tech-bazen met de president van Amerika en zijn kinderen. Een meeting die misschien wel de geschiedenis in zal gaan als het symbool van de totale gekte. De beroemde ‘I’m Here to Help,’ meeting vond plaats ergens in december van 2016. Aanwezig Jeff Bezos (Amazon), Tim Cook (Apple), Larry Page and Eric Schmidt (Alphabet/Google), Elon Musk (Tesla/SpaceX), Sheryl Sandberg (Facebook) Satya Nadella (Microsoft). Aan tafel zaten naast de president van Amerika, zijn kinderen en schoonzoon: Eric, Ivanka, Donald Jr. en schoonzoon Jared Kushner.

Nu zijn deze bazen niet zomaar mensen. Het zijn generaals van een industrie die ons dagelijkse leven steeds meer in zijn greep heeft. Elke dag loeren we als verslaafden een paar honderd keer naar een smartphone schermpje van Apple, begint onze koopreis vrijwel altijd bij Google, vertrouwen we onze privacy toe aan Facebook is het nog maar een kwestie van tijd dat we al onze spullen kopen bij Amazon en voorziet Musk een toekomst waarin hij al ons vervoer verzorgt.

Vandaag of eigenlijk gister maakte Musk bekend uit een commissie te stappen die de president van Amerika adviseert over het milieu. “The Tesla and SpaceX founder tweeted: "Am departing presidential councils. Climate change is real. Leaving Paris is not good for America or the world."

Naar de reden waarom Musk in de eerste plaats in zo’n commissie is gaan zitten kan ik alleen maar gissen. Maar ik houd het op ijdelheid en onvervalst opportunisme. De president adviseren staat leuk op je cv en doet het goed op bruiloften en partijen. Het is daarnaast Musk zijn business om iets over het milieu te roepen en er zo mogelijk invloed op uit te oefenen. Musk heeft immers met veel succes het domein van “het elektrisch rijden is goed voor het milieu” voor zichzelf gekaapt en zo’n positie moet voor alles verdedigd worden.

In perspectief zullen we misschien wel roepen dat deze bijeenkomst voor ons gebruikers, een sterk signaal had moeten zijn. Een signaal dat deze bazen van de tech-industrie misschien wel stuk voor stuk onvervalste opportunisten zijn. Een demasqué dat zijn weerga niet kent. Hoe diep moet je eigenlijk zinken om aan tafel te schuiven bij de kinderen van een president. Een actie waarmee je het nepotisme van deze president in één klap voorziet van een gouden randje. Eerlijk gezegd had ik zoiets alleen voor mogelijk gehouden in Noord Korea. Dat je aanschuift voor zo’n foto omdat je familie ergens gegijzeld wordt in een strafkamp. Dat je geen vrije keus hebt.

Deze eindbazen en hun bedrijven zijn stuk voor stuk schatrijk en volledig financieel onafhankelijk. Ze konden met gemak een statement maken. Maar ze deden het niet. Als we ze allemaal een uniform hadden gegeven naar Chinese traditie had zo’n meeting er op een foto heel anders uit gezien. Misschien wel meer een afspiegeling van de werkelijkheid. Een werkelijkheid waarin deze leiders ons dagelijks leven steeds meer beïnvloeden en mede bepalen. Met Google, Facebook en Apple voorop.

Misschien had het wel een wake-up call moeten zijn. Maar dat was het niet. De adoratie van de internetgeneratie van hun geestelijk leiders lijkt toch vooral onvoorwaardelijk.

Zo wordt het terugtreden van Musk uit een milieu advies commissie voor Trump nu gezien als iets goeds. Sterker hij gebruikt zijn terugtreden om zijn positie als “groene” man te versterken. Terwijl zijn aantreden in de eerste plaats misschien al een reden had moeten zijn om geen Tesla te kopen. In plaats van onvoorwaardelijke adoratie zou er wellicht wat ruimte moeten ontstaan voor wantrouwen en in plaats van de liefdevolle frame "eindbaas" is de term tech-generaal misschien wel wat meer op zijn plaats.