Ergens in een glimmende boardroom van een hip techbedrijf, gevuld met glazen muren en te dure koffiemachines, zitten vijf mensen met tevreden gezichten. Op een groot scherm in de hoek draait de nieuwste campagne die zojuist door AI is ontworpen. De presentatie is slick, de visuals zijn aantrekkelijk en de boodschap is precies afgestemd op de doelgroep, zo vertelt de data. “Dit hebben we in minder dan een uur gemaakt,” zegt de marketingdirecteur trots. “We hebben alleen een paar prompts ingevoerd, en voilà: onze nieuwe merkcampagne.”
Ik leun achterover en kijk naar deze kleine overwinning van efficiëntie. Maar terwijl ik luister naar het gejubel, voel ik een wrange nasmaak opkomen. Want hoe glad en vlekkeloos deze campagne ook oogt, ik weet dat wat ik hier zie, slechts een glimp is van wat we ooit branding noemden. Dit is geen merk bouwen. Dit is geen waarde creëren. Dit is knoppen drukken en hopen dat het algoritme iets goeds spuugt. En dat, mijn vrienden, is niets anders dan gebakken lucht.
Het bouwen van merken, is nooit alleen maar
een kwestie geweest van een leuke advertentie of een hip logo. Het gaat over
betekenis. Het gaat over een verhaal dat zich door de tijd heen ontwikkelt, gedragen
door mensen die in iets geloven. Het gaat over collectieve inspanning, over
risico’s nemen, over nachten waarin je met je team aan de tafel zit,
discussieert, ideeën weggooit en weer opnieuw begint. Het gaat over zweet, over
frustratie, over die zeldzame momenten van inspiratie die pas komen na uren van
worstelen.
AI, met al zijn beloftes van snelheid en efficiëntie, slaat
precies dat deel over. De bots hebben geen moeite met brainstorms, ze voelen
geen spanning wanneer je een idee voorlegt aan de klant, ze ervaren geen
euforie wanneer je samen besluit: ja, dit is het. Ze produceren. Ze leveren. Ze kunnen zelfs indruk maken. Maar
ze creëren geen waarde. Ze kunnen niet voelen wat het betekent om samen iets te
maken, om met een groep mensen een idee te dragen, te polijsten, en tot leven
te brengen. Ze kunnen de context niet voelen, de risico’s niet delen, de
onzekerheden niet omarmen.
En dat is precies het probleem. Want als we straks massaal op
die knoppen drukken en ons laten verblinden door de snelheid en de schijnbare
perfectie, vergeten we dat merken bouwen niet gaat over de output, maar over het
proces. Over de inspanning die we samen leveren, de momenten van twijfel en
doorbraak. Het is die gedeelde ervaring die een merk waardevol maakt, die het
bindt aan mensen, die het een ziel geeft.
Een merk dat louter uit een algoritme wordt geboren, is als een
huis dat zonder fundering wordt gebouwd. Het ziet er goed uit, misschien zelfs
indrukwekkend. Maar zodra er een storm komt — een crisis, een onverwachte wending
in de markt — stort het als een kaartenhuis in elkaar. Want er is geen echte
basis, geen gezamenlijk fundament. De waarde is optisch, een façade zonder
substantie.
Natuurlijk is het verleidelijk om die route te kiezen. Waarom
zouden we tijd en geld investeren in eindeloze brainstormsessies, in lange
ontwerptrajecten, in teams die eindeloos overleggen en worstelen met ideeën, als
we het allemaal in een mum van tijd kunnen genereren? Maar dat is het punt: die
investering is de waarde. De pijn en de onzekerheid van het creatieve proces,
de gezamenlijke inspanning van het team — dat is wat een merk zijn echtheid en
zijn duurzaamheid geeft. Zonder dat proces, zonder die risico’s en die
verbondenheid, is het eindproduct niet meer dan een oppervlakkige creatie. Een
lege huls, mooi ingepakt, maar met niets van betekenis eronder.
En dus, als je morgen weer op die knop drukt, vraag jezelf dan
af: wat maak je werkelijk? Wat voeg je toe, behalve een nieuwe laag ruis in een
wereld die al overstroomt met oppervlakkige content? Echte merken, merken die
generaties overstijgen, worden niet geboren uit gemak. Ze worden geboren uit
strijd, uit passie, uit een gezamenlijke zoektocht naar betekenis. En ja, dat
kost tijd. Het kost inspanning. Maar dat is precies waarom het de moeite waard
is.
De volgende keer dat je aan een campagne begint, vergeet dan de
glimmende beloftes van AI. Kies voor het ongemak van echte samenwerking. Kies
voor de onzekerheid van het creatieve proces. Want alleen daar, in dat chaotische
en soms frustrerende proces, ontstaat iets dat echt waarde heeft.
En ja natuurlijk is deze blog met behulp van Ai tot stand gekomen