Over smaak valt wel te twisten.

Apple stond aan de basis van het doehetzelven

De rol van design in communicatie is op de achtergrond geraakt. Ik heb daar geen wetenschappelijk bewijs voor het is dan ook niet meer of minder dan mijn eigen waarneming. Het is een proces dat al een jaar of vijftien misschien wel twintig gaande is. Apple zelf toonbeeld van esthetische communicatie is tegenstrijdig genoeg daar voor een belangrijk deel debet aan. Apple heeft als eerste het zelf vormgeven van een letterbeeld, huisstijl of website gepopulariseerd. Ik kan me de eerste demonstratie van de Macintosh goed herinneren. Mooie machine maar je kon er niet mee spatiëren. Dat was een reden om op dat moment de introductie van de computer uit te stellen. Dat duurde denk ik een half jaartje. Inmiddels heeft iedereen meerdere computers in huis met handige opmaak programmaatjes en of je nu een idee van smaak of esthetiek hebt doet niet ter zake. In een handomdraai maak je iets dat lijkt op vormgeving. In het land van blinden is eenoog koning en op het gebied van smaak hebben we nogal wat eenogigen. Of dat erg is weet ik niet, ik zie het wel als een verschraling. Er is nu eenmaal verschil tussen mooi en lelijk. 

Vorm en esthetiek werken ook in communicatie. Afhankelijk van je doelstellingen werken zowel mooi als lelijk. Lelijk werkt voor Zeeman net zo goed als mooi voor Apple. Lelijk is goedkoop, mooi zoals bij Apple is duur. Het wordt vervelend voor een merk of bedrijf als die dingen door elkaar worden gehaald. Nu hoor ik mensen denken dat zoiets subjectief is. Dat is niet zo. Er zijn mensen die verstand hebben van mooi en lelijk, er zijn mensen die smaak hebben en mensen die geen smaak hebben. Daar valt helemaal niet over te twisten. Mensen met gevoel voor smaak werken in alle disciplines van machinebouw tot communicatie. Eames maakte stoelen die inmiddels mee worden genomen in de erfenis. Het wapen van de esthetiek in vormgeving lijkt met de opkomst van de doehetzelf programmaatjes uit het arsenaal van de communicatie te zijn verdreven. Persoonlijk vind ik dat jammer. De gemiddelde winkelstraat is gaan leiden onder dat gebrek aan smaak. Dat kun je misschien niet onder woorden brengen maar je kunt het wel voelen. Doe maar eens een rondje Kalverstraat. Een mooi vormgegeven boek voelt waardevol. Waarom weet je niet maar je voelt het wel. Daar ligt misschien ook wel direct het probleem. Moderne marketeers willen weten wat de ROI is. Onder de invloed van het internet moeten we overal een getal aan hangen. ROI op design, wel een interessant gegeven. Design in de handen van een vakman of vrouw kan een belangrijk wapen zijn voor bedrijven en organisaties. Om die keuze te maken moet je eerst onderkennen dat het belangrijk is en daarna moet je er geld voor uitrekken. Dat laatste past steeds minder in onze goede oude VOC mentaliteit en daarom worden deze belangrijke zaken in handen gegeven van mensen die voornamelijk aardig met een computer uit de voeten kunnen. Gemiste kansen noem ik het.