Het heeft vleugels, zwemt en heeft veren kan ook een krokodil zijn. Takeaway de beursgenoteerde moeder van Thuisbezorgd is het levendige bewijs. Terugkijken is net zo mooi als vooruitkijken. Mooier eigenlijk want je kan een perspectief aanbrengen.
Het Takeaway van Jitse Groen heeft een tijd op mijn netvlies gestaan, met ongeloof volgende ik de ontwikkelingen. Ik schreef over het management dat zijn beloftes niet nakwam, morrelende horeca ondernemers, geld dat op was en winsten die na twintig jaar ondernemen steeds verder uit het zich raakten.
Hoe kon een bedrijf, dat na 20 jaar ploeteren een bij elkaar gekochte omzet bereikte van 76 miljoen met een verlies 19.5 miljoen, op 1.2 miljard gewaardeerd worden. Getallen die pijn aan mijn ogen deden. Een beursgang waarbij de investeerders van het eerste uur op voorhand vertelden direct de stukken van de hand te doen. Net als de eindbaas Groen die aangaf ook een stuk te willen verzilveren. Alle seinen voor mij op rood. Ik had het mis.
We zijn een tijdje verder en kunnen zeggen dat investeerders die instapten bij de beursgang de inleg verdubbeld hebben.
Deze week tikte de koers rond de vijftig euro aan waarmee het bedrijf rond de twee miljard waard is. Dat Groen in 2016 vertelde binnen drie jaar winstgevend te zijn terwijl er in 2017 gekoerst wordt op een verlies van 50 miljoen maakt niemand een bal uit. Dat de verliezen toenemen naarmate de omzet groeit boeit niet. Dat de belangrijkste rivaal en nummer 1 in Duitsland Delivery Hero deze zomer 500 miljoen cash ophaalde om die positie te verstevigen, onbelangrijk. Dat horeca ondernemers aan het eind van het marge elastiek zitten kan niemand wat schelen.
De omzet groeit daar draait het allemaal om en groei is er.
Van 76 miljoen naar 150 miljoen is nogal wat. Dat het verlies van 19.5 miljoen toenam naar een slordige 50 miljoen over 2017 lijkt een detail. Die cijfers moeten natuurlijk nog definitief opgemaakt worden maar alle signalen lijken in deze richting te wijzen. Takeaway is een groei aandeel waarvan experts zeggen dat de groei nu nog gestuwd moet worden door marketing maar zodra er een leidende positie is bereikt komt het goed met de winst.
Het is mooi als logica niet logisch blijkt. Dat iets wat onmogelijk lijkt toch kan worden uitgevoerd. Dat eindbaas Groen door alle stormen nog steeds op zijn post zit. Daar past alleen een diepe buiging.
Hoofdpijn dossier beursgang Takeaway. Jitse gefeliciteerd. Een Update.
Het Takeaway van Jitse Groen heeft een tijd op mijn netvlies gestaan, met ongeloof volgende ik de ontwikkelingen. Ik schreef over het management dat zijn beloftes niet nakwam, morrelende horeca ondernemers, geld dat op was en winsten die na twintig jaar ondernemen steeds verder uit het zich raakten.
Hoe kon een bedrijf, dat na 20 jaar ploeteren een bij elkaar gekochte omzet bereikte van 76 miljoen met een verlies 19.5 miljoen, op 1.2 miljard gewaardeerd worden. Getallen die pijn aan mijn ogen deden. Een beursgang waarbij de investeerders van het eerste uur op voorhand vertelden direct de stukken van de hand te doen. Net als de eindbaas Groen die aangaf ook een stuk te willen verzilveren. Alle seinen voor mij op rood. Ik had het mis.
We zijn een tijdje verder en kunnen zeggen dat investeerders die instapten bij de beursgang de inleg verdubbeld hebben.
Deze week tikte de koers rond de vijftig euro aan waarmee het bedrijf rond de twee miljard waard is. Dat Groen in 2016 vertelde binnen drie jaar winstgevend te zijn terwijl er in 2017 gekoerst wordt op een verlies van 50 miljoen maakt niemand een bal uit. Dat de verliezen toenemen naarmate de omzet groeit boeit niet. Dat de belangrijkste rivaal en nummer 1 in Duitsland Delivery Hero deze zomer 500 miljoen cash ophaalde om die positie te verstevigen, onbelangrijk. Dat horeca ondernemers aan het eind van het marge elastiek zitten kan niemand wat schelen.
De omzet groeit daar draait het allemaal om en groei is er.
Van 76 miljoen naar 150 miljoen is nogal wat. Dat het verlies van 19.5 miljoen toenam naar een slordige 50 miljoen over 2017 lijkt een detail. Die cijfers moeten natuurlijk nog definitief opgemaakt worden maar alle signalen lijken in deze richting te wijzen. Takeaway is een groei aandeel waarvan experts zeggen dat de groei nu nog gestuwd moet worden door marketing maar zodra er een leidende positie is bereikt komt het goed met de winst.
Het is mooi als logica niet logisch blijkt. Dat iets wat onmogelijk lijkt toch kan worden uitgevoerd. Dat eindbaas Groen door alle stormen nog steeds op zijn post zit. Daar past alleen een diepe buiging.
Hoofdpijn dossier beursgang Takeaway. Jitse gefeliciteerd. Een Update.
Morgen is het zover. De champagne staat koud, project Thuisbezorgd afgerond.
Ik vond het zelf ook wel een mooie rit. Goed geregisseerd door Jitse en zijn kompanen. Met uitzondering van de blogs van IEX “Prijsrange Takeaway.com 21,50-23 euro” en Follow The Money, “Beursgang Takeaway.com gaat niet om groeien maar graaien” die bereid waren om echt naar het dossier te kijken, is de schrijvende pers vol lof.
Toegegeven het heeft me ook verbaasd. Ik lees het Financieele Dagblad en had tot voor kort aardig vertrouwen in de kwaliteit van deze krant. Toen de krant zich gister verbaasde over de aanval van UberEats op de Nederlandse markt terwijl Thuisbezorgd daar een aandeel in zou hebben van 80% daalde dat vertrouwen tot onder het nulpunt.
“Je moet wel lef hebben om een dag voordat marktleider Takeaway.com voor €1 mrd naar de beurs gaat met een concurrent te komen. En dan ook nog te stellen het beste platform voor voeding voor restaurants en klanten te bouwen. Terwijl Takeaway.com, het bedrijf achter Thuisbezorgd.nl, in Nederland al 80% in handen heeft”, schreef de krant. (Financieel Dagblad)
Groen zelf melde oktober vorig jaar Emerce dat Thuisbezorgd een marktaandeel zou hebben van 15%. "Op dit moment wordt er veel geld geïnvesteerd in de voedselbezorgsector. Groen wijt het aan de lage rentestand en het feit dat er nog groei mogelijk is. Thuisbezorgd of Takeaway heeft in Nederland slechts een marktaandeel van 15%.” Gewoon even een zoekmachine raadplegen.
Nu kan er in een jaar veel gebeuren maar dit klopt natuurlijk van geen kant.
In dit geval vertelt Groen waarschijnlijk wel de waarheid. Thuisbezorgd is in Nederland marktleider in zijn eigen gecreëerde niche. Het online bestellen van maaltijden. Maar de markt is niet online bestellen, de markt is het bestellen van maaltijden. De meeste mensen bestellen rechtstreeks, via de website, een app of ze bellen gewoon even. Dat is in meeste gevallen goedkoper. Voor de concurrenten van Thuisbezorgd ligt er dus nog een markt van 85% die ontgonnen kan worden.
Het is maar een detail maar gedurende het afgelopen jaar dat ik verschillende malen iets geschreven heb viel het me steeds meer op. De luiheid van instituten om zich echt ergens in te verdiepen.
Enfin. Het is klaar niets lijkt de beursgang meer in de weg te staan en ik moet Jitse dan ook oprecht feliciteren met dit succes. Ongekend knap gedaan.
Hoofdpijn dossier beursgang Takeaway, particuliere beleggers tonen geen interesse, een update.
Dat kun je zo opschrijven. Je kunt ook opschrijven, beursgang Takeaway ruim tweemaal overtekend. Een kopregel waar De Financiële Telegraaf voor koos. (DFT)
Als bron voor deze overweldigende vraag meldt de Telegraaf, “melden betrokkenen” daar heb ik even over nagedacht. Wie zijn dat betrokkenen? Onafhankelijke financiële experts, het PR bureau van de begeleidende banken of de buurman van Jitse Groen. Het roept de vraag op of daar ook had kunnen staan “melden belanghebbenden”. Afgaand op de toon kan dat nauwelijks missen. Er is immers niet gewoon voldoende belangstelling, nee de belangstelling is zo groot dat die niet eenmaal niet twee maal maar “ruim” tweemaal is overtekend.
Op grond van de voorintekening komt de prijs ongeveer uit op 900 miljoen. Veel geld natuurlijk maar het Financieele Dagblad schreef eerder dat dit de onderkant van de prijsrange zou zijn. “Met de gekozen bandbreedte komt de beurswaardering te liggen tussen de € 904 mln en € 1,1 mrd” Dat betekent dat die 900 miljoen in tegenstelling tot wat die overtekening suggereert eigenlijk niet zo goed is. Zo zou je het ook kunnen opschrijven maar dat staat er niet.
Als je probeert de boodschap verder te ontleden staat er nog meer aardigs in dat bericht.
"Tien procent van de aandelen is gereserveerd voor de particuliere belegger maar vooralsnog zijn institutionele beleggers slagvaardiger". Even nadenken. Slagvaardiger, dat is een heel mooi gekozen woord. De particuliere belegger is kennelijk niet slagvaardig genoeg, dat klinkt veel mooier dan “de particuliere belegger toont geen interesse”. Toch had je dat, op grond van de beschikbare informatie, ook op kunnen schrijven.
Over elke letter wordt nagedacht en misschien wel een middag vergaderd. In het meest gunstige geval cashen de banken voor de beursgang 18 miljoen euro. Dan kan je best een uurtje of wat vergaderen over een persbericht.
Wie zijn dat die institutionele beleggers?
Over het algemeen worden daarmee verzekeraars en pensioenfondsen bedoeld. Dat maakt het best een beetje pikant. Terwijl de particuliere belegger nee zegt, zeggen institutionele beleggers ja. Nu zijn institutionele beleggers niet meer dan een belangenvereniging van particulieren. De mensen die uiteindelijk hun pensioen krijgen en de mensen die geld betalen voor hun verzekering.
Met één belangrijk verschil. Als een institutionele belegger een fout maakt wordt er niemand naar huis gestuurd en hebben de belanghebbenden gewoon pech. Als een particuliere belegger een fout maakt dan doet dat direct pijn. Merkwaardig genoeg zijn beleggers voor wie het dus geen pijn doet wel bereid het risico te nemen terwijl jan particulier eigenlijk een duidelijk "niet kopen" signaal afgeeft.
Het bericht sluit af dat Takeaway het geld wil gebruiken om "de in potentie zeer lucratieve Duitse markt te veroveren". Het staat er echt. De zeer lucratieve Duitse markt. Tot op heden heeft nog geen enkele partij met deze activiteiten in Duitsland een dubbeltje verdiend toch tikt de journalist over dat die markt zeer lucratief is.
Hoofdpijn dossier beursgang Takeaway, particuliere beleggers tonen geen interesse, een update.
Dat kun je zo opschrijven. Je kunt ook opschrijven, beursgang Takeaway ruim tweemaal overtekend. Een kopregel waar De Financiële Telegraaf voor koos. (DFT)
Als bron voor deze overweldigende vraag meldt de Telegraaf, “melden betrokkenen” daar heb ik even over nagedacht. Wie zijn dat betrokkenen? Onafhankelijke financiële experts, het PR bureau van de begeleidende banken of de buurman van Jitse Groen. Het roept de vraag op of daar ook had kunnen staan “melden belanghebbenden”. Afgaand op de toon kan dat nauwelijks missen. Er is immers niet gewoon voldoende belangstelling, nee de belangstelling is zo groot dat die niet eenmaal niet twee maal maar “ruim” tweemaal is overtekend.
Op grond van de voorintekening komt de prijs ongeveer uit op 900 miljoen. Veel geld natuurlijk maar het Financieele Dagblad schreef eerder dat dit de onderkant van de prijsrange zou zijn. “Met de gekozen bandbreedte komt de beurswaardering te liggen tussen de € 904 mln en € 1,1 mrd” Dat betekent dat die 900 miljoen in tegenstelling tot wat die overtekening suggereert eigenlijk niet zo goed is. Zo zou je het ook kunnen opschrijven maar dat staat er niet.
Als je probeert de boodschap verder te ontleden staat er nog meer aardigs in dat bericht.
"Tien procent van de aandelen is gereserveerd voor de particuliere belegger maar vooralsnog zijn institutionele beleggers slagvaardiger". Even nadenken. Slagvaardiger, dat is een heel mooi gekozen woord. De particuliere belegger is kennelijk niet slagvaardig genoeg, dat klinkt veel mooier dan “de particuliere belegger toont geen interesse”. Toch had je dat, op grond van de beschikbare informatie, ook op kunnen schrijven.
Over elke letter wordt nagedacht en misschien wel een middag vergaderd. In het meest gunstige geval cashen de banken voor de beursgang 18 miljoen euro. Dan kan je best een uurtje of wat vergaderen over een persbericht.
Wie zijn dat die institutionele beleggers?
Over het algemeen worden daarmee verzekeraars en pensioenfondsen bedoeld. Dat maakt het best een beetje pikant. Terwijl de particuliere belegger nee zegt, zeggen institutionele beleggers ja. Nu zijn institutionele beleggers niet meer dan een belangenvereniging van particulieren. De mensen die uiteindelijk hun pensioen krijgen en de mensen die geld betalen voor hun verzekering.
Met één belangrijk verschil. Als een institutionele belegger een fout maakt wordt er niemand naar huis gestuurd en hebben de belanghebbenden gewoon pech. Als een particuliere belegger een fout maakt dan doet dat direct pijn. Merkwaardig genoeg zijn beleggers voor wie het dus geen pijn doet wel bereid het risico te nemen terwijl jan particulier eigenlijk een duidelijk "niet kopen" signaal afgeeft.
Het bericht sluit af dat Takeaway het geld wil gebruiken om "de in potentie zeer lucratieve Duitse markt te veroveren". Het staat er echt. De zeer lucratieve Duitse markt. Tot op heden heeft nog geen enkele partij met deze activiteiten in Duitsland een dubbeltje verdiend toch tikt de journalist over dat die markt zeer lucratief is.
Zeer lucratieve markt, dat lijkt me toch op zijn minst een koopaanbeveling, het klink in ieder geval beter dan de werkelijkheid waarin het grootste gedeelte van het opgehaalde geld zal worden aangewend om de schulden af te lossen.
De betrokkenen weten in ieder geval precies aan wie ze moeten melden hoe de zaken rondom de beursgang ervoor staan want het bericht in de Financiële Telegraaf werd direct door elf online beursblogs, niet de minste, overgenomen. Nu zou je van De Financiële Telegraaf, een katern dat lange tijd hoog in aanzien stond in de financiële wereld, mogen verwachten dat die probeert haar lezers te bedienen met zoveel mogelijk neutrale, waardevolle informatie. Kennelijk is dat verkeerd gedacht.
Mini update, De Financiële Telegraaf begreep bij nader inzien waarschijnlijk ook dat dit artikel eigenlijk niet kon en schreef een dag later Particulier niet happig op aandelen Takeaway.
De betrokkenen weten in ieder geval precies aan wie ze moeten melden hoe de zaken rondom de beursgang ervoor staan want het bericht in de Financiële Telegraaf werd direct door elf online beursblogs, niet de minste, overgenomen. Nu zou je van De Financiële Telegraaf, een katern dat lange tijd hoog in aanzien stond in de financiële wereld, mogen verwachten dat die probeert haar lezers te bedienen met zoveel mogelijk neutrale, waardevolle informatie. Kennelijk is dat verkeerd gedacht.
Mini update, De Financiële Telegraaf begreep bij nader inzien waarschijnlijk ook dat dit artikel eigenlijk niet kon en schreef een dag later Particulier niet happig op aandelen Takeaway.
De klok tikt. Update hoofdpijn dossier Thuisbezorgd.
Het einde van de rit is in zicht, eind september gaat Takeaway de moeder van Thuisbezorgd naar de beurs. Na de eerste aankondiging gaat het dan toch allemaal aardig snel.
De mare gaat dat het bedrijf nu naar de beurs gaat omdat het klimaat gunstig is. Natuurlijk niet onbelangrijk. Net zoals het niet onbelangrijk is dat het bedrijf nog maar vijf miljoen euro in kas heeft zo melden de analisten van beursblog IEX. Vijf miljoen die nodig is om een leidende positie in Duitsland te veroveren. Dat klinkt misschien als aardig wat geld, maar in het huidige tempo waarin ca. twee miljoen euro per maand wordt verbrand is het net genoeg om nog twee hooguit drie maanden op deze voet door te gaan.
De beursgang komt dus niet geheel uit de lucht vallen. Wanneer Takeaway er niet in slaagt Duitsland aan zijn voeten te krijgen is het project mislukt en als het project mislukt zijn de investeerders hun geld kwijt. Zover gaat het niet komen want eind september dragen de investeerders van het eerste uur net op tijd het stokje over.
De beursgang gaat ervoor zorgen dat investeerders van hun hoofdpijn worden verlost. De verkoop zorgt ervoor dat de investeerders cashen en dat de bank het geleende geld terug krijgt. “De grootste verkoper is Macquairie Capital die neemt zo goed als helemaal afscheid. De andere twee grote investeringsfondsen, Prime III van 13,45% naar circa 8,7% en PTV III van 20,3% naar circa 13,1%.Ook de oprichters van het Duitse Lieferando, dat Takeaway in 2014 overnam voor 73 miljoen euro, cashen. Zij werden destijds uitbetaald in aandelen Takeaway. Bron IEX.
Er wordt niet genoeg opgehaald om alle schulden in te lossen maar dat is geen probleem. Zodra er aandelen verkocht kunnen worden kunnen schulden stukje bij beetje worden afgebouwd. Met de beursgang van Takeaway is het project voor de investeerders afgerond. Ook Groen krijgt in het meest gunstige scenario 18.5 miljoen thuisbezorgt. Nog twee weken zweten en billen knijpen, daarna champagne, strik erom klaar
Voor de kopers van de aandelen worden het bijzondere tijden. Op dividend hoeven ze niet rekenen. Nog afgezien van het feit dat er de komende drie jaar in ieder geval geen geld wordt verdiend, geeft Takeaway aan dat eventuele toekomstige winsten terugvloeien in de kas van Takeaway. Het is dus gokken op koerswinst. Als er genoeg mensen geloven dat het kan is dat natuurlijk niet uitgesloten. Koerswinsten hebben uiteindelijk niets te maken met de performance van het bedrijf maar meer met het geloof van de kopers. Wanneer heb ik dat eerder gehoord?
Nadat alles is afgerekend blijft er volgens de geleerden 90 miljoen in kas om leuke dingen mee te doen. Nou ja leuke dingen, de afgelopen jaren groeide de omzet van het bedrijf maar namen ook de verliezen toe. Takeaway ligt op schema om nog dit jaar ca. 22 miljoen verlies bij te schrijven en het duurt nog minimaal drie jaar voordat er geld verdiend wordt zo vertelde Groen aan de pers. Het mag wel duidelijk zijn wat de bestemming is van het opgehaalde geld.
Goed beschouwd is het hele project een mega marketing operatie. Groen heeft vanaf het begin de media in zijn zak gehad. Gevoed door honger naar een echt Nederlands internetsucces kon Groen zijn Thuisbezorgd met behulp van de media positioneren als een higt tech internet activiteit.
De media zorgden er zo voor dat het thuisbezorgen van patat en pizza een aureool kreeg van nieuwe technologie. In vrijwel elke boodschap konden we de codewoorden internet, technologie en snel groeien teruglezen. Codewoorden die nog steeds zorgen voor een pavlovreactie bij mensen die snel geld willen verdienen.
De mare gaat dat het bedrijf nu naar de beurs gaat omdat het klimaat gunstig is. Natuurlijk niet onbelangrijk. Net zoals het niet onbelangrijk is dat het bedrijf nog maar vijf miljoen euro in kas heeft zo melden de analisten van beursblog IEX. Vijf miljoen die nodig is om een leidende positie in Duitsland te veroveren. Dat klinkt misschien als aardig wat geld, maar in het huidige tempo waarin ca. twee miljoen euro per maand wordt verbrand is het net genoeg om nog twee hooguit drie maanden op deze voet door te gaan.
De beursgang komt dus niet geheel uit de lucht vallen. Wanneer Takeaway er niet in slaagt Duitsland aan zijn voeten te krijgen is het project mislukt en als het project mislukt zijn de investeerders hun geld kwijt. Zover gaat het niet komen want eind september dragen de investeerders van het eerste uur net op tijd het stokje over.
De beursgang gaat ervoor zorgen dat investeerders van hun hoofdpijn worden verlost. De verkoop zorgt ervoor dat de investeerders cashen en dat de bank het geleende geld terug krijgt. “De grootste verkoper is Macquairie Capital die neemt zo goed als helemaal afscheid. De andere twee grote investeringsfondsen, Prime III van 13,45% naar circa 8,7% en PTV III van 20,3% naar circa 13,1%.Ook de oprichters van het Duitse Lieferando, dat Takeaway in 2014 overnam voor 73 miljoen euro, cashen. Zij werden destijds uitbetaald in aandelen Takeaway. Bron IEX.
Er wordt niet genoeg opgehaald om alle schulden in te lossen maar dat is geen probleem. Zodra er aandelen verkocht kunnen worden kunnen schulden stukje bij beetje worden afgebouwd. Met de beursgang van Takeaway is het project voor de investeerders afgerond. Ook Groen krijgt in het meest gunstige scenario 18.5 miljoen thuisbezorgt. Nog twee weken zweten en billen knijpen, daarna champagne, strik erom klaar
Voor de kopers van de aandelen worden het bijzondere tijden. Op dividend hoeven ze niet rekenen. Nog afgezien van het feit dat er de komende drie jaar in ieder geval geen geld wordt verdiend, geeft Takeaway aan dat eventuele toekomstige winsten terugvloeien in de kas van Takeaway. Het is dus gokken op koerswinst. Als er genoeg mensen geloven dat het kan is dat natuurlijk niet uitgesloten. Koerswinsten hebben uiteindelijk niets te maken met de performance van het bedrijf maar meer met het geloof van de kopers. Wanneer heb ik dat eerder gehoord?
Nadat alles is afgerekend blijft er volgens de geleerden 90 miljoen in kas om leuke dingen mee te doen. Nou ja leuke dingen, de afgelopen jaren groeide de omzet van het bedrijf maar namen ook de verliezen toe. Takeaway ligt op schema om nog dit jaar ca. 22 miljoen verlies bij te schrijven en het duurt nog minimaal drie jaar voordat er geld verdiend wordt zo vertelde Groen aan de pers. Het mag wel duidelijk zijn wat de bestemming is van het opgehaalde geld.
Goed beschouwd is het hele project een mega marketing operatie. Groen heeft vanaf het begin de media in zijn zak gehad. Gevoed door honger naar een echt Nederlands internetsucces kon Groen zijn Thuisbezorgd met behulp van de media positioneren als een higt tech internet activiteit.
De media zorgden er zo voor dat het thuisbezorgen van patat en pizza een aureool kreeg van nieuwe technologie. In vrijwel elke boodschap konden we de codewoorden internet, technologie en snel groeien teruglezen. Codewoorden die nog steeds zorgen voor een pavlovreactie bij mensen die snel geld willen verdienen.
Mocht de beursgang lukken en dat kan ik niet uitsluiten dan heeft Groen een voor Nederlandse begrippen ongekende prestatie geleverd. Het zou me niet verbazen dat ze hem uitroepen tot marketeer van het jaar.
Up-date, 16-09-2016 hoe een waardering van 1.2 miljard voor Takeaway past binnen de beroepseed van bankiers is mij een raadsel.
Up-date, 16-09-2016 hoe een waardering van 1.2 miljard voor Takeaway past binnen de beroepseed van bankiers is mij een raadsel.
De volgende stap op weg naar een beursgang van Takeaway is gezet. Banken waarderen de moeder van Thuisbezorgd op maximaal 1.2 miljard.
Nog niet zolang geleden was er nogal wat doen over de eed die bankiers moesten afleggen. De zogenaamde bankierseed is een beroepseed waarbij personen beloven "dat ze hun functie integer en zorgvuldig zullen uitoefenen en daarbij het belang van de klant centraal stellen". Hoe deze eed past binnen de waardering van 1.2 miljard euro voor een bedrijf dat 76 miljoen omzet met een verlies van 19.5 miljoen is mij een raadsel.
De banken baseren zich bij die waardering volgens het Financieele Dagblad op de resultaten van de belangrijkste concurrenten. Laat dat maar eens even op je inwerken. Takeaway is dus vooral geld waard omdat de concurrentie wel resultaat maakt. Met deze redenatie gloort er licht voor heel veel bedrijven die er geen pepernoot van bakken. Ik zie mezelf al aankomen met een kredietaanvraag. “Geachte bankemployee, kunt u mij geld lenen, mijn bedrijf maakt aardig verlies maar mijn concurrenten doen het prima”. Dat wordt vast een mooi gesprek.
De bank heeft belang. Zo’n beursgang levert normaal gesproken tussen de één en de twee procent op, een percentage dat onderhandelbaar is. Bij een mooie vrijwel gegarandeerde plaatsing van aandelen zoals bij ABN AMRO het geval was, kan dat percentage lager uitpakken. Moet je, zoals in het geval van Takeaway, waarschijnlijk wat extra motiverende gesprekken houden met potentiele klanten, dan kan je meer vragen.
Er iets vreemd aan deze waardering. Het verlies klotst tegen de plinten omhoog en in werkelijkheid is er echt niemand die kan garanderen dat Takeaway ooit geld gaat verdienen. Nou ja niemand, Morgan Stanley, een bank met reputatie, licht in het Financieele Dagblad van vandaag een tipje van de sluier op.
Nog even afgezien van de moordende concurrentie die de marges onder druk zetten zou Takeaway misschien het verlies kunnen stoppen bij een gemiddelde prijs van een bestelling van 31 euro. Vooralsnog is dat ver verwijderd van de 19.90 euro die nu wordt geïncasseerd. Takeaway zegt verlies te maken omdat het veel aan marketing doet om de naambekendheid te vergroten. Naambekendheid zou de sleutel tot succes zijn zo laten ze het gezaghebbende Financieele Dagblad opschrijven.
Als je de calculatie van Morgan Stanley ook maar een heel klein beetje serieus neemt, en banken kunnen best aardig rekenen als ze er zelf belang bij hebben, dan moet je concluderen dat zoiets onzin is. De sleutel tot succes is in the end een hogere gemiddelde orderprijs. Maar ja, hoe krijg je mensen zover dat ze in plaats van één pizza’s drie pizza’s gaan eten?
De waardering van Takeaway is toch vooral gebaseerd op fantasie en speelt in op de hebzucht van het koperspubliek. Daarbij wordt niet geschuwd om een bedrijf dat pizza's laat thuisbezorgen te vergelijken met internet bedrijven als Amazon of Google.
Goed beschouwd zou de bank bij de waardering van zo’n verlieslijdend bedrijf een garantie moeten geven over de reële waarde. Dat zou pas echt mooi passen binnen de afgelegde bankierseed waarin de belangen van zijn klant centraal staan. Die garanties worden niet gegeven, dat kan ik wel garanderen. Het wachten is nu op de prospectus.
Beursgang van Takeaway in Nederland bekend van Thuisbezorgd is paracetamol voor een hoofdpijn dossier. Het artikel verscheen 14 april en werd 10 september geactualiseerd.
“Thuisbezorgd is op zoek naar een exit, want daar draait het in werkelijkheid allemaal om”. Nog geen twee maanden later is het zover. De media melden een op handen zijnde beursgang tegen een waardering van 1 miljard.
Het Financieele Dagblad schreef met enig gevoel voor understatement “De omzet van Takeaway.com bedroeg 43,6 miljoen euro in 2014 en het verlies 7,8 miljoen. Afgezet tegen die omzet is een beurswaardering van 1,1 miljard volgens Het Financieele Dagblad heel fors”.
Vervolgens werd het een paar maanden stil maar nu is dan het zover.
6 september 2016 is het officieel Takeaway de moeder van thuisbezorgd wil naar de beurs en verwacht ca. 175 miljoen euro op te halen.
Uit de laatste cijfers uit 2015 kunnen we opmaken dat het bedrijf groeide naar een omzet van 76 miljoen. In diezelfde periode nam het verlies met 186% toe tot 19.5 miljoen. Tegelijkertijd verslechterde de EBITDA van negatief 1.3 miljoen in 2014 naar 13.8 miljoen euro negatief in 2015. (bron Quote)
Groen zette daar tegenover dat het bedrijf heel erg hard groeit en gezaghebbende media typen het "van zolderkamer tot internetmiljonair verhaal" met graagte over. In mijn eerdere bijdrage van februari schreef ik dat het allemaal wel een beetje meevalt met die groei.
Die groei kwam met name tot stand door een omvangrijke overname in Duitsland voor waarschijnlijk 75 miljoen euro, overnames in Nederland zoals Tante Bep, en Food Expres en recent nog de overname van Just Eat Benelux voor 22.5 miljoen euro. Goed beschouwd bakt Takeaway er autonoom weinig van en is de groei van de laatste jaren voornamelijk te danken aan overnames.
Autonoom deed het bedrijf er 16 jaar over om tot een omzet van ca. 25 miljoen euro te komen. Misschien niet slecht. Maar toch zeker geen snelle groei. Daarna werd er meer dan 100 miljoen euro in de onderneming gepompt om ca. 50 miljoen extra groei te kopen. Groei die nog jaren voor verlies gaat zorgen. Trek je die gekochte groei van het totaal af dan moet je concluderen dat het bedrijf ondanks de grote marketinginspanningen niet of nauwelijks beweegt.
Ik geloof best dat de aandeelhouders die al die miljoenen pompten in het bedrijf van Groen, nu hun geld terug willen. Met nog minimaal drie jaar verlies voor de boeg komt de bodem van de kas waarschijnlijk rap in zicht.
Investeerders hebben inmiddels een controlerend belang in de onderneming en het geduld lijkt op. Een beursgang is nog de enige manier waarop de investeerders een kans maken om dit hoofdpijn dossier te sluiten. Komt die beursgang er niet dan volgen er grote problemen. De gemaakte verliezen moeten wel aangezuiverd worden en ik vrees dat niemand die rekening nog wil betalen. Die beursgang komt daarom niet helemaal uit de lucht vallen.
Mocht die beursgang alsnog worden afgeblazen dan lijkt Delivery Hero met als belangrijkste financier Rocket Internet de moeder van Zalando, een belangrijke kandidaat om de restanten in te lijven. Het spreekt voor zich dat in zo'n geval niet de hoofdprijs wordt betaald.
Wat betreft de waardering van 1.1 miljard zoals in april genoemd door het Financieele Dagblad, je kunt alles opschrijven. Zeker in het licht van de waardering van concurrent Just-eat dat werd gewaardeerd op een waarde van 1 miljard pond. Dat bedrijf maakte in 2014 al een ebitda van 46 miljoen, meer dan de hele omzet van Thuisbezorgd in 2014.
Merkwaardig genoeg geeft Groen in een interview met BNR ook aan dat de durfinvesteerders eruit willen en dat hij zelf ook een stukje zal verkopen. Dat is natuurlijk geen koop aanbeveling. De investeerders kennen de getallen en als die verwachten dat het bedrijf nog een aardige rit omhoog zal maken blijf je na al die geleden pijn mooi zitten. De hete aardappel wordt zo in de schoot geworpen van de kleine belegger warm gepraat door de media die het thuisbezorgen van patat presenteren als een technologiebedrijf
Groen geeft vandaag tijdens de persconferentie ook aan dat het bedrijf binnen drie jaar winstgevend zal zijn. Nergens om, maar in januari van dit jaar vertelde Groen nog aan retailnieuws dat het twee jaar zou zijn en aan Twinkle en Emerce vertelde Groen dat zijn Takeaway nog dit jaar winst zou maken.
Dat draaien en keren is geen incident maar een terugkerend probleem, Groen heeft in werkelijkheid waarschijnlijk geen enkel idee wanneer zijn bedrijf winstgevend zal zijn maar er is geen journalist die op dat onderwerp stevig doorvraagt.
Een klein, niet onbelangrijk puntje van aandacht, zijn de nogal omvangrijke verliezen. Die verliezen kunnen in de drie jaar dat het nog gaat duren voordat de beloofde winst komt oplopen tot ver boven de 50 miljoen. Als je van die 175 miljoen die wordt opgehaald ook nog geld aan de investeerders, de bank en Groen zelf meegeeft blijft er misschien wel te weinig over om te kunnen investeren.
Thuisbezorgt zegt in Nederland comfortabel marktleider te zijn met een marktaandeel van 90%. Zo'n aandeel zou verklaren waarom je bijvoorbeeld minder in marketing hoeft te investeren en dus meer winst kunt maken.
Zoals we gewend zijn van Jitse klinkt dit heel aardig maar is het niet helemaal de waarheid. Thuisbezorgt is leider in het onlinesegment dat het zelf heeft gecreëerd. Kijken we naar de markt van thuisbezorgen als geheel dan heeft Jitse slechts een marktaandeel van tussen de 15 en de 20% op de hielen gezeten door Domino Pizza. Je zult wel degelijk moeten blijven investeren om de concurrentie achter je te houden.
Investeren in marketing zal noodzakelijk blijven nu partijen als Amazon, Uber, Deliveroo met hele diepe financiële zakken aan de poort rammelen om de krenten (de grote steden) uit de pap te pikken. Het lijkt me een puntje van aandacht. Met Delivery Hero wordt gestreden om het marktleiderschap in Duitsland. Qua funding een ongelijke strijd, die uiteindelijk zal leiden tot een race to the bottom waarin niemand meer iets kan verdienen.
Het zijn partijen die geen Europees marktleiderschap nastreven maar alleen daar zitten waar je geld kunt verdienen. De Nederlandse markt is door Thuisbezorgd heel knap bouwrijp gemaakt en terwijl Takeaway zijn miljoenen stopt in het veroveren van de Duitse markt kan het juist aanvallen verwachten op die bouwrijp gemaakte thuismarkt.
Ik wens Groen alle succes want hij heeft zeker voor Nederlandse begrippen iets bijzonders tot stand gebracht. Hij zit waarschijnlijk in een positie waarin hij wel het gezicht is maar niet zelf meer aan de knoppen zit. Bepaald niet benijdenswaardig. Of het bedrijf een miljard of meer waard is kan niemand scherp onderbouwen. Eerlijk gezegd is het maar net wat een gek ervoor geeft. Sterker, zo’n beursgang zou best wel eens kunnen lukken. Het lukte World Online immers ook.
Beursgang van Takeaway in Nederland bekend van Thuisbezorgd is paracetamol voor een hoofdpijn dossier. Artikel gepubliceerd 29-02-16
De cijfers van Thuisbezorgd.nl bezorgen de aandeelhouders nog geen plezier.
Thuisbezorgd.nl is sinds jaar en dag één van de paradepaardjes in de Twinkle e-commerce top honderd. In de editie van 2015 staat Thuisbezorgd.nl stevig op plaats vijf met een omzet van 230 miljoen euro.
Flink boven kledingconcern H&M met 162 miljoen euro en krap onder internet retailer Coolblue met een omzet van 275 miljoen euro. Oplettende lezers zagen die omzet van Thuisbezorgd van 230 miljoen euro al eerder verdampen naar een slordige 40 miljoen euro die werd gerapporteerd in artikelen in Sprout en de NRC in 2015.
Een verschilletje van 190 miljoen euro. In de omzet van 230 miljoen euro wordt de prijs van de geleverde etenswaren waarschijnlijk meegerekend, gekheid natuurlijk. Als een koerier die de omzet van de getransporteerde goederen optelt bij zijn eigen omzet.
Thuisbezorgd of Takeaway zoals de moeder van het bedrijf heet goochelt al jaren met ideeën over omzet, verlies en winst.
In een interview in de NRC in april 2014 vertelde eindbaas van Thuisbezorgd, Jitse Groen dat zijn onderneming op dat moment winstgevend zou zijn, op 26 augustus vertelt de CFO van dezelfde onderneming dat winst maken een verkeerd concept is.
Het zou ten koste gaan van de groei. Dat een financieel directeur zoiets roept geeft te denken. Hoewel veel internet ondernemers nog steeds vertellen dat winst maken iets voor dummy’s is, is dat een misvatting. Je moet winst maken om een eigen vermogen positie op te bouwen zodat je kunt anticiperen op veranderingen.
Zonder buffervermogen ben je afhankelijk van je investeerders en zal je voor elke uitgave een handtekening moeten ophalen. Dat is onhandig manoeuvreren voor een bedrijf als thuisbezorgd dat, zoals Groen in Financieel Dagblad vertelt, continue in geldnood zit.
Vervolgens kun je op 16 oktober 2015 lezen dat Jitse Groen het ingewikkeld vindt om winstgevend te worden. Dat winst maken misschien daarom wel niet lukt maakt Groen duidelijk in hetzelfde artikel. Inmiddels hebben Groen en zijn CFO op zoek naar marktaandeel het internet-verlies-maak concept steviger omarmd.
Zo kunnen we lezen in een interview dat Groen geeft in Retailnews op 4 januari 2016. Een richting die te denken geeft in het licht van uitspraken die hij eerder deed in een interview in 2014. “To make it really big in this industry, you have to strive to become profitable”.
Takeaway de moeder van Thuisbezorgd zegt nu, ten koste van alles, marktaandeel te willen veroveren. Dat geloof ik graag, ook al klinkt het nogal modieus. Groen klaagt in een Twinkle interview in 2010 over de lage provisie van 6%.
In een artikel in out of homes shops in 2013 kunnen we lezen dat die provisie al werd verhoogd van 10% naar 11% om vervolgens in een artikel opbezorgrestaurant te kunnen lezen dat de provisie per 1 januari 2016 naar 12% is verhoogd.
Een verdubbeling ten opzichte van 2010. Een ontwikkeling die naar mijn idee eerder gericht lijkt op het maken van winst dan op het kopen van marktaandeel. Misschien hebben de nieuwe aandeelhouders inmiddels wel andere ideeën dan Groen en zijn CFO
In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden bezorgt Thuisbezorgd niets thuis.
De site is een intermediair die doorverwijst en voor die verwijzing een provisie krijgt. Het is het concept van de gouden gids. Kennelijk een bewerkelijk proces. Als ik zo kijk naar de groei van het aantal medewerkers, inmiddels 500 volgens Groen, zijn de marketingkosten niet het enige puntje van aandacht.
Het businessmodel van Thuisbezorgd is afhankelijk van Google en andere zoekmachines. De inkoopkosten, marketingkosten, worden goeddeels bepaald door de welwillendheid van de zoekreus. Die kosten zijn onvoorspelbaar. Hoe meer vraag, hoe meer Google in rekening brengt.
Dat is natuurlijk niet een handig model als je daar afhankelijk van bent in een markt met steeds meer toetreders die allemaal een toppositie in de zoekmachine nastreven. Google vindt het gewoonlijk prachtig dat ondernemers een businessmodel ontwikkelen rondom zoeken.
Concurrenten van de toekomst, Google, WeChat, Amazon, Messenger of gewoon toch de telefoon?
Zoals eerder in andere branches is gebleken wacht Google rustig af tot de grond bouwrijp is om er vervolgens zelf mee aan de slag te gaan. “You can now order a takeaway directly from your Google search results” een bericht dat 8 mei 2015 werd gepubliceerd wijst in die richting. "Whether you’re craving deep dish pizza or pad thai, starting today you can order food from some of your favourite restaurants directly from Google search results," Google announced in its social media post”.
Ook Amazon lijkt zich volgens Emerce inmiddels warm te lopen voor het thuisbezorgen van maaltijden. Ontwikkelen die voor meer druk op het marketingbudget zullen gaan zorgen.
Als de ontwikkelingen van het Chinese WeChat, waarmee je niet alleen kunt communiceren maar ook kunt betalen, overwaaien naar de west Europese chat diensten kunnen we op niet al te lange termijn wellicht WhatsApp of misschien wel Messenger van Facebook opschrijven als een nieuwe concurrent.
Over de ontwikkelingen van WeChat schreef Femke Marcar een zeer lezenswaardige blog op Marketingfacts. Vriend en vijand zijn het er overigens over eens dat de belangrijkste vijand van de afhaal bemiddeling service portals de telefoon is. Je kunt ook gewoon rechtstreeks een pizza bestellen.
De media als marketingkanaal.
De pers heeft zich er nooit echt goed in willen verdiepen en schreef welwillend over, wat Thuisbezorgd publiceerde. Daar heeft Groen goed gebruik van gemaakt.
Op grond van duizelingwekkende zelf verzonnen groeicijfers krijgt Groen een podium als gezaghebbend ondernemer en kan zo bij RTLZ doceren dat bijvoorbeeld de helft van alle winkels binnen tien jaar zouden zijn verdwenen of bij BNR vertellen wat hij denkt van de plannen van de staatssecretaris over de hervormingen van het onderwijs.
Groen ziet de media duidelijk als zijn marketing kanaal en maakt daar dankbaar gebruik van. Zo liet Groen ook optekenen dat Zalm er naast zat omdat zijn ABN AMRO geen euro geld wilde steken in de businessplannen van thuisbezorgd.nl, 16 jaar later zonder ooit een euro winst te hebben gemaakt, zou ik dat misschien met iets minder overtuiging aan de pers toevertrouwen
Investeerders stopten in ruil voor de meerderheid van de aandelen tot nu toe 100 miljoen euro in het bemiddelingsbedrijf voor maaltijden. Dat is exclusief de miljoenen verliezen die jaarlijks genoteerd worden, zoals Groen duidelijk maakte in een interview dat hij gaf in het Financiële Dagblad.
Op zoek naar een exit, want daar draait het in werkelijkheid allemaal om, moet je nu eenmaal stevig doorpushen.
Dat die exit mogelijk is bewees justeat.com. “De concurrent van Takeaway in Groot-Brittannië, Justeat.com, ging naar de beurs en haalde daarmee 1 miljard pond op. Justeat.com is qua bestellingen twee à 2,5 keer zo groot als het bedrijf achter thuisbezorgd.nl. Dat laat zien wat Groens bedrijf in potentie waard is” liet Groen de NRC opschrijven.
De werkelijkheid is echter een beetje anders. Just-eat.com zette volgens een artikel dat in 2015 verscheen in de Emerce al in 2014 219 miljoen euro om. De winst voor afschrijving, rente en belasting (ebitda) nam in dat jaar met 131 procent toe tot 46 miljoen euro. Dat is meer dan de hele omzet van Takeaway. Just Eat realiseerde van januari tot en met juni in 2015 een omzet van ruim 150 miljoen euro, 54 procent meer dan vorig jaar in dezelfde periode volgens Twinkle.
Dat zou de omzet over heel 2015 wel eens naar een slordige 300 miljoen kunnen opstuwen. En dat is niet volgens de rekenmethode die Groen er al jarenlang op na houdt. Hoe de NRC journalist op die 2.5 keer de omzet komt is een beetje een raadsel.
Zou je de omzet van Just-eat al willen vergelijken met de 230 miljoen aan verzonnen euro's van Groen dan zou je uit moeten gaan van de 1.4 miljard euro aan handel die Just-Eat genereerde voor pizzeria’s, shoarmazaken en andere horecabedrijven zo kon je lezen in de snackkoerier
Takeaway zegt geen winst te maken omdat ze snel willen groeien.
Volgens Groen zijn er weinig bedrijven die zo snel groeien als zijn bedrijf maar is dat ook zo? Groen deed er 16 jaar om een omzet van 25 miljoen euro te realiseren. Bepaald niet slecht maar minder spectaculair als Groen in de pers laat optekenen.
De omzet van Takeaway komt voor 40% uit het buitenland. Die 40% bestaat goeddeels uit Duitse omzet, althans dat mag ik hopen als ik kijk naar de 75 miljoen die werd betaald voor de Duitse concurrent. In 2014 werd voor 75 miljoen euro het Duitse Lieferservice overgenomen en als de cijfers die Groen ons voorschotelt kloppen gaat dat dus om ca. 16 miljoen euro Duitse omzet. 16 miljoen euro gekochte omzetgroei in een markt waar het volgens groen nog jaren gaat duren voordat er geld kan worden verdiend.
Jitse is een knap ondernemer. Daar kun je niets op afdingen. Hij maakte in 16 jaar tijd van niets iets en dat verdient respect. Of takeaway.com de moeder van thuisbezorgd ooit winst gaat maken valt te betwijfelen. De provisieteller werd de afgelopen jaren opgerekt van 6% naar 11%, dat bleek niet voldoende.
De rek is gezien de oprukkende concurrentie daar wel een beetje uit. Takeaway is inmiddels een bedrijf dat al 16 jaar bestaat en dat nog nooit enig resultaat van betekenis boekte.
Volgens Groen zelf gaat het maken van winst in ieder geval nog een jaar of twee duren, dan zij we dus al achttien jaar onderweg. "In de toekomst gaan we wel winst maken" is een mantra van veel internet ondernemingen.
Dergelijke uitspraken zijn eerder een weerspiegeling van hoop dan van een zakelijke realiteit. Als we iets zeker weten dan is het dat de toekomst komt met onzekerheden, dat geldt ook voor internet ondernemers. Op grond van de consistentie van de berichtgeving in de pers, zou ik voor het uitkomen van de voorspellingen van Groen mijn handen niet in het vuur durven steken.
In de wereld van de e-commerce kun je van alles optellen en vermenigvuldigen niemand die het controleert. Het sjoemelen met omzetcijfers lijkt in die wereld eerder een patroon dan toeval.
Een verkeerde voorstelling van zaken, zonder al te veel vragen overgenomen door de media zet veel directies op het verkeerde been. Het geeft de indruk dat ze iets verkeerd doen, dat ze moeten investeren om een boot niet te missen. Soms is het beter om tot tien te tellen en goed te kijken waar die boot naar toe vaart.
Als je tot hier hebt gelezen ben je waarschijnlijk ook geïnteresseerd in de volgende artikelen.
Bronnen.
Takeaway.com, het moederbedrijf van Thuisbezorgd.nl, heeft geen fijne jaarcijfers afgeleverd bij de KvK. In 2015 is het verlies opgelopen tot meer dan €19,5 miljoen waardoor een beursgang op korte termijn onwaarschijnlijk lijkt.Quote 13 juli 2016
Takeaway.com draait nog steeds verlies, maar Groen verwacht binnen twee jaar winst te maken. “Maar groei blijven wij belangrijker vinden dan winst. En weinig bedrijven groeien zo hard als wij.” 4 januari 2016. Bron RetailNews.nl.
Thuisbezorgd.nl gaat op 1 januari 2016 de commissie per bestelling verhogen naar 12%. Wij werden direct na de bekendmaking gebeld door boze bezorgrestaurants die het niet eens waren met deze verhoging.
2 december 2015. Bron bezorgrestaurant.
Jitse Groen: 'Over 10 jaar is helft van winkels verdwenen'. 8 september 2015. Bron RTLZ bussines.
Wij zijn vele malen goedkoper dan wat dan ook.” Ondanks alle positieve cijfers is Takeaway nog steeds verlieslatend. “Het is best ingewikkeld om winstgevend te zijn. Het is heel simpel: je wilt niet nummer 2 zijn. Want wat gebeurt er dan: nummer 1 wil nummer 1 blijven en geeft dus heel veel marketinggeld uit en nummer 2 wil nummer 1 worden en doet hetzelfde. 16 oktober 2015. Bron top Names.
Jitse Groen is de man die maar liefst 73 miljoen euro wist op te halen bij investeerders om zijn bedrijf internationaal uit te bouwen. Jitse Groen maakte van Takeaway.com een megabedrijf: het verwerkt 1,7 miljoen bestellingen per maand, goed voor een omzet van 41 miljoen euro. 10 juni 2015. Bron Sprout.
Dat geldt nog niet voor de nummer een, Thuisbezorgd. Die zit weliswaar op rozen in Nederland, de derde bezorgmarkt in Europa, maar schiet na vijftien jaar nog elk jaar een paar miljoen in het rood. ‘Eigenlijk zitten we continu in geldnood’, zegt oprichter Groen, die pas over twee jaar verwacht winst te maken.
Die andere partijen hebben alles wat los en vast zat bij elkaar gekocht, maar hij groeit sneller, stelt Groen tevreden vast.
Thuisbezorgd.nl investeert voorlopig ‘heel veel geld’ in de Duitse markt en het gaat ook nog wel even duren voordat daar geld wordt verdiend. 27 augustus 2015. Bron Financieele Dagblad
CFO Takeaway: 'Als we winst maken laten we klanten liggen'. De groeimotor van Takeaway wordt met name gedreven door techneuten en marketeers. Er werken ruim 400 man bij Takeaway waarvan 50 op de IT afdeling. 26 augustus 2014. Bron M&A.
Groen en zijn CFO lijken niet helemaal op een lijn te zitten met die getallen een dag later vertelt Groen in het Financiële Dagblad dat er 500 man werken. Dat is geen afrondingsverschilletje, laten we er voor het gemak maar van uitgaan dat de eindbaas het laatste woord heeft.
“Being number one in a certain country doesn’t really mean anything if you want to expand. To make it really big in this industry, you have to strive to become dominant and profitable in a good number of key markets,” Groen says. “Being number two, even in a seemingly large market, significantly lowers your chances of booking meaningful profits.” Mei 2014. Bron techeu.
Het bezorgimperium van Jitse Groen lijkt groter en groter te worden. Nadat het Twentse Takeaway.com (in Nederland vooral bekend als thuisbezorgd.nl) in 2012 al een investeringsronde van 13 miljoen euro ophaalde, wordt er nu door investeerders liefst 103 miljoen dollar (zo’n 75 miljoen euro) geïnvesteerd. 15 april 2014 Bron Quote.
De NRC ging iets dieper op deze zaak in. De volledige 75 miljoen werd geïnvesteerd in de overname van het Duitse Lieferservice. Er ging geen cent naar thuisbezorgd.nl of de aandeelhouders. In ruil voor de transactie raakte Jitse Groen het controlerend belang in zijn bedrijf kwijt.
Thuisbezorgd.nl: 20 euro per bestelling. Ruim vijfduizend restaurants in Nederland hebben zich aangesloten bij Thuisbezorgd.nl. De gemiddelde besteding per bestelling is 20 euro; 10 procent van het bestelbedrag is voor Thuisbezorgd.nl. Nederland is met drie miljoen bestellingen per maand een koploper in Europa.
In Nederland ligt de gemiddelde besteding per order op 20 euro. Hoger dan in Duitsland, waar het gemiddelde bedrag twee tot drie euro lager ligt. 24 april 2014. Bron Misset Horeca.
Het concept is simpel: klanten gaan naar de website om eten te bestellen, zoals Thuisbezorgd.nl in Nederland, Pizza.be in België of Lieferservice.at in Oostenrijk, en op het hoofdkantoor zorgen ze dan dat de bestelling bij het restaurant komt.
Het restaurant zorgt ervoor dat pizza, sushi of shoarma grofweg een half uur later bij de klant wordt bezorgd. Per bestelling krijgt de eten-bestel-site een commissie van 10 procent. De gemiddelde bestelling is voor 20 euro, dus per order is dat zo’n 2 euro.
Een snelle rekensom laat zien dat de inkomsten van Takeaway.com jaarlijks bijna 40 miljoen euro per jaar zijn. Volgens Groen groeit zijn bedrijf jaarlijks met zo’n 50 procent en is het winstgevend. In Duitsland zou het bedrijf zelfs 100 procent groeien. 18 april 2014. Bron NRC.
Maar minstens zo spectaculair is de opmars van Jitse Groen, die metThuisbezorgd.nl van een plek onderin de top 10 naar plaats 5 ging. Dat dankzij een omzet in 2013 van 170 miljoen euro, vergeleken met 110 miljoen in 2012. Toch ook een niet misselijke groei van 55 %.
23 september 2014. Bron Twinkle.
Takeaway.com heeft inmiddels 180 man personeel in dienst. Daarvan komen er zo’n honderd te werken in het nieuwe kantoor van het bedrijf in Enschede, van waaruit de Nederlandse en de Duitse markt worden bediend. Ook de it-afdeling wordt in de voormalige bierfabriek gehuisvest. Met een Nederlandse omzet van 82,5 miljoen euro in 2011 bezet Thuisbezorgd.nl de 10e plek in de Twinkle 100. 2 januari 2013. Bron Twinkle.
Prime Ventures investeert 13 miljoen euro in Thuisbezorgd.nl. Jitse Groen heeft het geld nodig om zijn internationale marktpositie veilig te stellen. "De marketingkosten zijn gewoon niet behapbaar." 10 Januari 2012. Bron Sprout.
“We realiseerden ons dat onze systemen makkelijk op te schalen zijn, alleen vallen de marketingkosten iedere keer weer tegen in het buitenland. Als je daar wilt blijven groeien dan gaat dat niet langer met alleen eigen middelen.”
Thuisbezorgd of Takeaway heeft in Nederland slechts een marktaandeel van 15%, in heel noord/west Europa een paar miljoen klanten. Groen wijst wel op de grote verschillen tussen de bezorgportalen. “Wij bezorgen zelf niet.
Wij sturen alleen maar berichtjes: kun je gaan bezorgen? Bezorgen is vreselijk moeilijk en je kunt er volgens mij niet zo heel veel geld mee verdienen.” Alleen al omdat vrijwel iedereen op hetzelfde tijdstip eten bestelt. “Wij verwerken op een zondag duizend bestellingen per minuut. Moet je eens bedenken wat dat zou betekenen als we die zouden gaan bezorgen.
Duizend mensen, duizend brommers, duizend verzekeringen. Dat is bijna niet te doen.” Tel daarbij op dat bezorgers ook het minimumloon verdienen en gemiddeld niet meer dan 2 a 3 bezorgingen per uur kunnen afleveren. 16 oktober 2015. Bron top Names.
De omzet van Takeaway.com, eigenaar van Thuisbezorgd.nl, is afgelopen jaar met 60 procent gegroeid. Thuisbezorgd.nl verwerkte voor 72 miljoen euro aan Nederlandse maaltijdbestellingen, ook 60 procent meer dan in 2009. 7 januari 2011. Bron Twinkle.
Omzetbedragen op concernniveau wil directeur Jitse Groen niet noemen. Hij laat doorschemeren dat hij als marktleider in ons land best Nederlandse cijfers kan noemen - ook omdat die enigszins verifieerbaar zijn via de aangesloten bezorgketens bijvoorbeeld - maar dat hij de concurrentie in het buitenland niet wijzer wil maken dan ze is.
Thuisbezorgd.nl bracht in 2007 voor ongeveer 20 miljoen euro omzet aan bij aangesloten restauranthouders. Dat is gemiddeld 17.000 euro per jaar per onderneming. Thuisbezorgd.nl kwam in 1999 tijdens een familiefeestje in een klein dorp tot stand. 6 maart 2008. Bron Emerce.
150 duizend bestellingen voor Thuisbezorgd.nl. De 'eten bestel-site' Thuisbezorgd.nl heeft inmiddels 150 duizend bestellingen verwerkt. Het zegt voor de aangesloten restaurants in totaal 3,3 miljoen euro aan omzet behaald te hebben. 28 november 2003 Bron Emerce.
Thuisbezorgd.nl ging in 2000 van start en zegt dat er nu dagelijks rond de duizend bestellingen via de site worden geplaatst. Het claimt daarmee 70 procent van de online bestellingen voor bezorgmaaltijden voor zijn rekening te nemen. Er zijn 500 restaurants aangesloten bij Thuisbezorgd.nl.
De site zegt dat het voor deze partijen inmiddels een omzet heeft gegenereerd van 3,3 miljoen euro. Komend jaar verwacht de site het aantal bestellingen te verdubbelen, het zal hiervoor het aantal deelnemende restaurants verder uitbreiden.
Op 1 januari 2000 lanceert het bedrijf internetportaal Thuisbezorgd.nl. Vijf jaar later kocht Thuisbezorgd.nl de in 1998 opgerichte concurrent Pizza Web op, met PizzaOnline één van de eerste pizzabestelsites in Nederland. In 2007 begon het bedrijf met de internationaal expansie in Duitsland, Oostenrijk en België; daarna volgden Denemarken en Frankrijk. In 2009 werd het Nederlandse PizzaOnline/Emeal van eigenaar Boeve Automatisering ingelijfd.
Later dat jaar kocht het bedrijf de domeinnaam Takeaway.com [1] om internationaal onder één naam verder te gaan. Op 10 april 2014 werd bekend dat het moederbedrijf van Thuisbezorgd, Takeaway.com BV, een grote Duitse concurrent "Lieferando" heeft overgenomen. De aangekochte Duitse site Lieferando wordt samengevoegd met Lieferservice, een label dat al in handen was van Takeaway.com.
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen