Sinds 2010 geldt er een totaalverbod voor reclame gericht op kinderen onder de zeven jaar en sinds 1 januari 2015 is het verboden om reclame te maken gericht op kinderen onder de dertien jaar. Een onderzoek van de Radboud universiteit heeft uitgewezen dat reclame in bijvoorbeeld online spelletjes ervoor zorgt dat kinderen meer gaan eten.
Reclame voor alcohol dat moesten we maar niet meer doen. Een samenvattende studie uitgevoerd in opdracht van de Europese commissie had een vrij eensluidende conclusie alcohol reclame zet aan tot drinken. De basis van de studie was een onderzoek naar reclame de effecten van alcohol reclame door de jaren heen. Volgens het onderzoek was het onomstotelijk bewezen dat jongeren dankzij alcohol reclame niet alleen eerder begonnen met drinken maar werd er door het vertonen van alcohol reclame ook meer gedronken. Reden om reclame voor alcohol te verpakken in strenge regels.
Ergens eind negentiger jaren van de vorige eeuw werd op aangeven van de Europese unie het reclamemaken voor roken verboden. Jongeren die worden blootgesteld aan advertenties en promotie van tabak, zijn meer geneigd om te beginnen met roken. Dit is gebleken uit een grote verscheidenheid aan studies, samengevat in een meta-analyse stelde het Trimbos instituut vast.
Het is een patroon, zodra we iets willen verkopen wordt er geroepen dat reclame niet werkt, willen we iets verbieden dan schrappen we als eerste de reclame.
Reclame gericht op kinderen, iets met roken of drinken zijn de makkelijke voorbeelden, maar discussie strekt zich verder via product placement in televisie programma’s, films of spelletjes of het duidelijk kenbaar maken dat het om reclame gaat als je een bericht ziet op de social media of iets van native advertising of branded journalism.
Reclame op een billboard werk niet tenzij het gaat om reclame voor roken, drinken of kinderen. Zijn er echt marketeers die denken dat ons brein reclame voor alcohol anders verwerkt dan reclame voor koffie? Televisie reclame voor roken zorgt ervoor dat meer mensen gaan roken daar is voldoende consensus over maar als je roept dat tv reclame handig is voor het verkopen onderbroeken dan wordt in koor geroepen dat tv reclame dood is.
Transparante communicatie kanalen als rtv, buitenreclame en print worden nog elke dag geframed als traditioneel en met dat argument ter zijde geschoven voor het veel efficiëntere digitale kanaal.
Met transparante reclame bedoel ik reclame die je kan herkennen als reclame. Dat een klant begrijpt dat een advertentie een advertentie is en dat een klant begrijpt dat een commercial een commercial is. Digitale reclame werkt niet beter voor de klant, het werkt beter voor portemonnee van adviseurs en wellicht heel misschien voor de adverteerder. Althans dat was de gedachte. Niemand kon dat immers echt weten om de simpele reden dat er onvoldoende jaar op jaar data beschikbaar was om het idee dat digitale marketing op de lange termijn zou zorgen voor waardecreatie te kunnen schragen.
Natuurlijk waren er cijfers, als ik iets aanbied voor de juiste prijs maak ik een sale. Dat kan je best meten maar is een sale maken het zelfde als waardecreatie? Wat is de verkoop van een product waard al je er geen klap aan verdient. Appels en peren. Zo werd reclame die werd herkend als reclame en masse ingeruild voor de niet transparante digitale marketing. Voor het stiekem oogsten van privé data. Als het gratis is ben jij het product riepen slimme data marketeers. Zo werkt het nu eenmaal. Of misschien toch niet
Follow the money. Facebook is net als Google het werktuig van de adverteerders. Mark Zuckerberg was op het juiste moment op de juiste plaats, net als zoveel succesverhalen. Het was niet Mark die het goud zag het waren de bankiers. De durfkapitalisten die begrepen dat budget efficiëntie een openliggende spier is bij adverteerders. Reclame was dood, TV was dood, een makkelijk te framen verhaal, iedereen heeft immers een hekel aan die hinderlijke reclame onderbrekingen. Misschien wel een simpel verhaaltje maakte van Facebook en Google de machtigste marketing data verkopers van de wereld met een enorm netwerk van vrijwillige dopaminedealers. Het internet bleek een geweldige digitale Tupperware party iedereen kon zomaar geld verdienen met het verkopen van Google en Facebook concepten.
De smartphone kreeg een centrale plek in de digitale marketing strategie. De smartphone waarvan we weten dat de bedenkers van deze digitale zegeningen het apparaat uit de buurt van hun kinderen houden. Dat apparaat waarvan we weten dat door slimme mentale manipulatie we meer dan honderd keer per dag naar dat ding kijken. Je moet echt onder een steen wonen als je niet weet dat er alles aan wordt gedaan om ons verslaafd te maken en te houden aan dat apparaat.
De belangrijkste triggers voor het gebruik van de smartphone worden gefinancierd door marketeers. WhatsApp is van Facebook, gratis. Gratis omdat het je op de je smartphone houdt zodat je toch even op Facebook klikt of op Instagram voor je dagelijkse shot dopamine, gratis. Facebook bestaat alleen bij de gratie van marketeers die roepen dat de klanten aan de voorkant verhalen willen terwijl je er aan de achterkant stiekem klantdata uitzuigt.
Wat geldt voor Facebook gaat op voor alle digitale platformen. Van Facebook tot Twitter van Snap tot Google. Voor vrijwel alle digitale platformen is het oogsten en manipuleren van digitale data het nieuwe goud. Voor Takeaway en Picnic voor Bol.com en Amazon. Je mag groeien en verlies maken want de data is waardevol en iedereen vindt het prachtig. Totdat we zien wat er nu eigenlijk met die data mogelijk is. Totdat we zien dat die data niet wordt gebruikt om strijkijzers te verkopen maar om politieke regimes die het niet zo nauw nemen met de burgerrechten in het zadel te houden.
Marketeers vertrouwden Mark Zuckerberg de data van hun klanten toe. Marketeers maakten het platform tot wat het nu is en het zijn de marketeers die het stiekem oogsten van klantdata salonfähig maakten. Niet omdat reclame niet werkt maar gewoon omdat digitale marketing het aureool van efficiëntie kreeg, goedkoop spullen slijten en omdat je er geld mee kan verdienen. Als je niet betaalt ben jij het product bleek niet alleen op te gaan voor de gebruikers. Ook de adverteerders dachten een goedkope short cut te hebben gevonden.
Marketeers hebben deze digitale doos van Pandora gefinancierd. Zo op het oog een onomkeerbaar proces. Hoe de toekomst er uit gaat ziet is onduidelijk. Facebook staat nu in de spotlights omdat er gerommeld zou zijn met data. Maar bedenk wel dat het marketeers zijn die Facebook financieren zonder het al te nauw te nemen met de veiligheid van klantdata. Verbeter de wereld en begin vooral bij je zelf is misschien niet zo’n gekke gedachte.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten