The Why van Kwon Oh-hyun.

Met de komst van het internet zijn we gaan schrijven, bloggen, twitteren. We spreken elkaar niet meer aan de telefoon we sturen liever een app. Veel handiger maar werkt het ook? Deze week werd ik tot tweemaal op het verkeerde been gezet met een gebruiksaanwijzing. Het ging om de instructie van mijn camera, hoe ik die het best kon laten communiceren met mijn smartphone en de handleiding van een minidrone. In beide gevallen was een gesprekje van 2 minuten met de verkoper voldoende. Ik had er met gemak een dag over kunnen appen of twitteren.

Iets duiden met een tekst blijkt in de praktijk moeilijk

Als je in de wereld van het bloggen terecht komt ontdek je naar verloop van tijd, althans in mijn geval, waar het mis gaat. Het is eenvoudig om met je verhaal mensen te bereiken die al op de dezelfde golflengte zitten. Moeilijker wordt het om met een artikel mensen te bereiken die wat andere ideeën hebben. Een belangrijkste beperking bij het schrijven van een blog over marketing is duiding, de context. Bijvoorbeeld het belang van de ontwikkelingsfase waarin een onderneming verkeert, de specifiek product- markt-combinatie, de bewegingen van de concurrent en iets als bedrijfscultuur.

Als je geen cent te makken hebt en niemand je nog kent kies je voor gereedschap dat past bij die specifieke omstandigheden. Als je doelstelling een eenmanszaak is, heb je andere overwegingen dan iemand die de wereld wil veroveren. Krimpt je bedrijf omdat de markt verandert, volg je een strategie die precies daar op toegesneden is. Wanneer je door een gelukkige samenloop van omstandigheden een product-markt-combinatie in handen hebt in een groei markt dan ben je geneigd om jouw marketingaanpak als succesvol te beschrijven terwijl die aanpak voor een bedrijf in een vechtmarkt waar nauwelijks marge wordt gemaakt misschien wel waardeloos is.

De variabelen zijn eindeloos.

Als spreker of recruiter is Linkedin een geweldig platform, voor de verkoper van potten verf wordt Linkedin misschien een wat ingewikkelder verhaal. Verkoop je wereldwijd hefbruggen dan is twitteren en bloggen in 20 talen misschien wel een wat te ingewikkeld concept. Voor de ene fase van een product kan TV echt onmisbaar zijn terwijl voor een andere fase juist content marketing de perfecte aanpak kan zijn. De variabelen zijn eindeloos.

Marketing is geen one size fits all verhaal.

De aanpak voor een socialmedia strategie van een multinational actief in b to b met een naamsbekendheid van 85% in zijn potentiele kopergroep wordt in blogs zomaar gelijk gesteld met de aanpak voor een onbekende glazenwasser. De impact van een online strategie voor een onderneming met een naambekendheid van 95% en een maatschappelijke functie is natuurlijk anders dan die van een zolderkamerartiest die voor het eerste jaar handbeschilderde bloempotten probeert te slijten. Zo kan je nooit stellen of de inzet van social media als kanaal wel of niet werkt. De omstandigheden bepalen niet alleen of je bepaalde middelen inzet maar ook hoe je ze inzet.

Met het veranderen van de omstandigheden of de fase waarin een bedrijf verkeert verandert ook de marketing. Zo moet je niet vreemd opkijken als Tony chocolonely over vijf jaar TV reclame maakt. Nu volstrekt onbespreekbaar maar straks misschien wel noodzakelijk. Dat maakt het vak extra interessant. Daarmee is vrijwel elke business case maatwerk en moeillijk bruikbaar voor een ander product of bedrijf. Je kan eindeloos lessen trekken uit business cases maar de werkelijkheid is weerbarstig.

Ik moest daar deze week aan denken toen ik las dat Samsung het afgelopen kwartaal meer winst had gemaakt dan aartsvijand en erkend geldmachine Apple. Het Samsung concern werd de afgelopen jaren geteisterd door corruptie schandalen in de top en ontploffende telefoons. Purpose predikanten en reputatie deskundigen zagen het als de voortekenen van een groot probleem.

Menig marketeer las de biografie van Jobs maar wie kent Kwon Oh-hyun? Ik ook niet totdat ik deze blog schreef. Ik zocht de naam van Kwon en kreeg een respectabele 3 miljoen hits, Steve kreeg 141 miljoen hits een slordige 138 miljoen meer. Maar of Steve nu werkelijk een beter voorbeeld is dan Kwon die ook al sinds 1985 bij Samsung rondscharrelt weet niemand.

Dat je iets kan leren van The Why van Steve of de marketingaanpak van Kwon is maar zeer de vraag. De omstandigheden en bedrijfscultuur zijn zo verschillend. Korea is geen Amerika en Amerika is geen Nederland. De aanpak die succesvol is voor het ene bedrijf kan voor het andere bedrijf op een totaal fiasco uitlopen. Het mooie van het marketingvak is juist het bedenken van op maat gemaakte oplossingen die passen bij specifieke omstandigheden.